2. Ukryte uczucia

2. Ukryte uczucia .

-Ty żyjesz ! - jego oczy zeszkliły się ,a uśmiech nie schodził z twarzy . Dziewczynka ,którą uprowadzono 10 lat temu powróciła do nich cała i zdrowa .-Katrin czy ktoś w gildii cię pamięta ?-zapytał już z powagą w głosie .Usiadł na swoim biurku i patrzył wciąż nie dowierzając w to ,że żyję i nic jej nie jest .

-Nikt dzaduniu ..-posmutniała . A blondyn wciąż z szeroko otwartymi oczami spoglądał na dziewczynę , po chwili jednak szybko wyszedł i trzasnął drzwiami . Ani katrin ani makarov nie zwrócili na to większej uwagi . Lecz reszta owszem.

Wszyscy spojrzeli na blondyna dziwiąc się jego zachowaniem ,ale go zbytnio to nie obchodziło chciał jak najszybciej wyjść z tego przeklętego budynku . Przy wyjściu pojawili się jak na zawołanie gromowładni .

-Laxus co się dzieje ? - zapytał bisclow a jego laleczki powtórzyły „co się dzieje , co się dzieje „

-Nie wasza sprawa , a teraz zejdźcie mi z drogi wychodzę i proszę nie idźcie za mną chce być sam ..-powiedział już mniej zdenerwowany i wyszedł z gildii .
-Jak myślicie co mu jest ? - zapytała Erza podchodząc do stolika przy ,którym ponownie zasiedli gromowładni .
-On chyba czegoś się tam dowiedział .. - pomyślała Evergreen i zaczęła się wachlować .-Czegoś przykrego i szokującego .. - kontynuował za nią Freed lecz po chwili na stół wleciał natsu.
-Zabiję cię lodówko !-krzyknął i z zapaloną pięścią pobiegł na gray'a.Ten nie robiąc z tego afery zamroził smoczego zabójcę i dosiadł się do lucy i juvi ,która od razu się do niego przykleiła .
~;_;~
Musiał ochłonąć … spotkał ją , widział . Lecz ona go nie rozpoznała i dobrze niech nie wie kim .Uśmiechnął się lekko .Wiatr stał się silniejszy ,a wraz z listkami kwiatów przywiał jakże słodki i znajomy mu zapach . Zamknął oczy i wciągnął powietrze jeszcze raz ,zapach był coraz bliżej i bliżej . Otworzył oczy i zobaczył ja
uśmiechniętą od ucha do ucha .Nie spodziewał się tego ,że pójdzie za nim aż tutaj .
-Hej czemu wyszedłeś ? - zapytała beztrosko i usiadła koło niego .-jestem katrin lightshee , a ty ? -przedstawiła się i oczekiwała na odpowiedz .
-j-jestem .. - nie mogło mu przejść przez gardło .
-No powiedz ! - zrobiła maślane oczka ,była taka słodka i piękna .Wpatrywał się w nią jeszcze chwilę ,a ona speszona tym zarumieniła się .-To powiesz ? -Nie mógł jej okłamać .. musiał jej powiedzieć kim jest .
-Laxus Dreyar .-odpowiedział dość chłodno . A ona oburzona jego tonem wstała .
-nie bądź taki Laxus … L-laxus ??? -dopiero teraz do niej dotarło kim jest dobrze umięśniony blondyn siedzący przed nią ,czemu nie poznała go od razu ? Przecież już wtedy miał tą bliznę . Jak mogła zapomnieć jego piękne błękitne oczy i blond włosy .A on już chciał wstać myśląc ,że dziewczyna go znienawidzi lub go nie pamięta lecz poczuł jej zgrabne ręce oplatające jego tors i ciepłe łzy ,które skapywały na jego koszulkę .
-Laxus! … w końcu mogę cię zobaczyć .. -wyszlochała .-Tęskniłem – powiedział z troską i czułością w głosie .Chciała mu w końcu powiedzieć ,że go kocha ale bała się , bała się jego reakcji więc już nic więcej nie mówiła
~;_;~

-Gdzie ona jest ! - wydarł się mężczyzna siedzący na dość dużym fotelu osadzonym w pomieszczeniu wyglądem przypominającym komnatę zamkową .Wstał i podszedł do jednego ze swoich sługusów . Wyciągnął swój miecz i przyłożył mu do gardła .-Wiedziałeś ,że bez niej nie zyskam tej mocy ! Wiedziałeś ! I nic nie zrobiłeś .. zawiodłeś mnie . - schował miecz i już bardziej spokojny zasiadł na swym przed chwilą opuszczonym miejscu .-Dopóki nie przyprowadzisz jej żywej z powrotem do mnie nie wolno Ci się tu pojawiać . Pozwalam na zabranie większości straży . IDŹ ! - Krzyknął ,a miejsce w którym znajdował się żołnierz było już puste .
Zebrał dość sporą grupkę ludzi i już wyruszał za tamtą dziewczyną , nie chce tego ,nie chce by ona cierpiała ale nie ma wyjścia . -IDZIEMY ! - krzyknął do reszty i już zmierzali do najbliższego miasta ,do Magnoli.
Szli dwa dni bez odpoczynku lecz nie byli zmęczeni ,więc szli dalej . Aż w końcu doszli do miasta w którym powinna się znajdować .
-jest nas dwudziestu czterech więc rozdzielimy się na trzy grupy po osiem osób , zrozumiano ? - zapytał na co reszta tylko przytaknęła na znak zgody .-ruszamy . -odpowiedział dość spokojnie .Szedł uliczkami tego jakże pięknego miasta ,które w porównaniu z zamkiem na pustkowiu to raj , siedmiu uzbrojonych mężczyzn razem z nim doszli do przepięknego parku , szli dość długo i nagle zauważyli , ją stojącą w silnych ramionach jakiegoś blondyna z całego serca nie chciał by była nieszczęśliwa , by … „nie myśl o tym! „ skrzyczał się w myślach i podszedł nieco bliżej . Tak by go usłyszała gdy będzie do niej mówić .
-Jestem zmuszony przerwać panience tak piękną scenę . - powiedział stanowczo i oschło.
------------------------------------~~^V^~~----------------------------------------
Udało mi się fartem złapać jakąś sieć na stacji benzynowej :D No nic oto kolejny rozdział i widzę ,że chyba nikt tego nie czyta ale robię to głównie dla siebie więc mi to nie przeszkadza :) Hmm następny rozdział chyba także gotowy ale postaram się go jeszcze dopracować więc oczekujcie kolejnego rozdziału  pod tytułem " dobrze " Gi-hi 



Miłego czytania i komentowania ! ~~ Shizuko <3